Cuda świata natury – te, które powstawały przez tysiąclecia pod wpływem warunków atmosferycznych bądź środowiskowych, zawsze wzbudzają zachwyt, olśnienie, czasem zdziwienie. Jednym słowem, nie można przejść obok nich obojętnie. To im poświęcona jest sierpniowa wystawa w Wypożyczalni Głównej KBP.
Niewielu spośród nas potrafi spoglądać po raz pierwszy w życiu na Wielki Kanion w Ameryce czy masywny szczyt Mount Everestu bez poddania się uczuciom podziwu i znikomości ludzkiego bytu.
W zetknięciu ze wspaniałymi dziełami natury, człowiek od najdawniejszych czasów odczuwał cześć przemieszaną z lękiem i przypisywał im nadprzyrodzone pochodzenie. Tubylcy australijscy są przekonani, że Ayers Rock została zrodzona przez Bulari, Matkę Ziemi, w „Czasie Snów” jeszcze przed powstaniem samej Ziemi. Rzeki, często będące życiodajnymi arteriami krajów, przez które płyną, były od stuleci traktowane z atencją. Hindusi czczą Ganges, największą rzekę Indii, jako samą boginię Ganga, a jej zakola uznają za symbol przemian, które człowiek musi przeżyć.
Kiedy europejscy podróżnicy zaczęli przywozić wieści o zadziwiających obiektach, które widzieli, czasami trudno im było znaleźć kogoś, kto by im uwierzył. Uczeni wydrwiwali twierdzenie, że pokryta śniegiem góra, jak np. Kilimandżaro, może znajdować się w pobliżu równika, podobnie zresztą powątpiewali w doniesienia o wrzących fontannach wytryskujących z ziemi w Yellowstone. Obecnie tysiące turystów zwiedzają miejsca uważanie kiedyś za wytwory wyobraźni. Natura jednak wydała tyle cudów, że wydaje się, iż stale pojawia się coś nowego, wartego poznania. Przecież wodospad Salto del Angel w Wenezueli został odkryty dopiero w 1935 r., a niezwykłe skały Bungle Bungle w Australii pozostawały właściwie nieznane do 1982 r.
Współczesna geologia wykazała, że wiele najwspanialszych krajobrazów powstało wskutek działania potężnych sił, które ukształtowały powierzchnię Ziemi miliony lat temu. Jednakże zrozumienie geologicznej przeszłości nie zmniejsza wcale wrażenia obcowania z cudem, jakie budzą Himalaje, wulkany Hawajów, fiordy Norwegii czy piękne wodospady. Każde z tych dzieł natury ma swe własne wyjątkowe cechy i wywiera niezwykłe wrażenie, stąd też wiele z nich uznano za tak ważne składniki dziedzictwa przyrody, że objęto je ochroną w parkach narodowych, które mają zachować je dla przyszłych pokoleń.
Więcej informacji o „pięknych dziwach natury” można znaleźć w albumach prezentowanych na wystawie i czasopismach w Czytelni Głównej KBP. Serdecznie zapraszamy!
Poprawiono: środa, 02, sierpień 2017 14:02
