W Saloniku Artystycznym Biblioteki 28 maja 2008 r. spotkał się z czytelnikami Marcin Niziurski. Zaprezentował fragmenty swojej prozy o tematyce beskidzkiej, mówił także o swej twórczości plastycznej.
Marcin Niziurski (ur. 1950 w Warszawie) mieszka na skraju Kampinoskiego Parku Narodowego w Izabelinie. Ukończył warszawską Akademię Sztuk Pięknych. Swój pierwszy zbiór prozy „Ja” autor obdarzył grafikami własnego autorstwa, uważa je za rodzaj komentarza do literackich tekstów. Wydał później tomy prozy „Dobry Kamień”, „Lasy przydomowe” a także zbiór wierszy „Stany lotne”.
- Galicja zawsze mnie fascynowała, może i dlatego, że część moich przodków wywodzi się z Małopolski, spod Tarnowa; to po prostu piękna kraina - wyznał gość pytany o tak wielką ilość literackich obrazów z regionu Beskidu Niskiego i Pogórza.
Istotnie, w jego opowieściach pojawia się także Krosno i okolice, wraz z Czarnorzekami i rezerwatem „Prządki”, są Dukla i jej bliższe i dalsze okolice, z dominującym opisem magicznej góry Cergowej.
Marcin Niziurski jest także autorem okło stu wystaw plastycznych kraju i za granicą, jego obrazy olejne, akrylowe i grafiki znajdują się w zbiorach prywatnych i muzeach na kontynencie afrykańskim, w Australii, Japonii i w krajach obu Ameryk.
