Słowo „celibat” budzi wiele emocji, dlatego czerwcowe i lipcowe spotkania naszego klubu poświeciliśmy temu zagadnieniu.
Wymóg celibatu wobec duchownych wzbudza sprzeciw ze strony krytyków Kościoła rzymskokatolickiego, ale również wśród grup reformatorskich w łonie katolicyzmu. Przeciwnicy twierdzą, że jest on sprzeczny z ludzką naturą, a na poparcie swych racji przytaczają przykłady nadużyć i skandali obyczajowych wśród duchowieństwa.
Drugi powód sprzeciwu, podnoszony w kręgach protestanckich, to sprzeczność z nauczaniem Biblii. Na poparcie tej tezy przywołuje się przykład kapłanów Starego Testamentu, którzy powszechnie byli ludźmi żonatymi. Zwolennicy modelu biblijnego argumentują, że życie rodzinne jest dla duchownych doskonałym sprawdzianem przydatności do służby w Kościele. Jeśli bowiem ktoś nie potrafi poradzić sobie z własnym domem, nie będzie umiał zatroszczyć się o Kościół Boży. Odwołują się również do faktu że apostoł Piotr był człowiekiem żonatym.
Zdaniem obserwatorów wymóg celibatu jest przyczyną spadającej liczby powołań kapłańskich. Dlatego osoby, które wybrały celibat, muszą ponownie z głębszą refleksją i świadomością, zmierzyć się z pytaniem leżącym u podstaw ich zobowiązań: „Dlaczego celibat?” Nie chodzi o to, aby wyrzec się czystości lub odrzucić podjęte zobowiązanie, ale o to, by pogłębić zrozumienie własnej obietnicy danej Panu i determinację, by tej obietnicy dotrzymać.
Podczas następnego spotkania Literackiego Forum Dyskusyjnego będziemy rozmawiać o różnych obliczach przyjaźni. Zapraszamy 23 września (czwartek) na godz. 17:00 do Saloniku Artystycznego Biblioteki.
