26 listopada 2013 r. w Filii nr 6 - Centrum Multimedialnym gościliśmy Mariusza Krukara, geografa i miłośnika podróży, który podzielił się z nami swoimi wspomnieniami z wyprawy do Gruzji.
Nasz gość na początku spotkania przedstawił nam mapę Gruzji oraz trasę, jaką przebiegała jego podróż. Cała wyprawa miała swój początek na lotnisku w Tbilisi, poprzez Kutaisi, Góry Swaneckie aż do Batumi, a dalej przez Mały Kaukaz z powrotem do Tbilisi.
W oparciu o prezentację multimedialną poznawaliśmy kolejne zakątki pięknego kraju, jakim jest Gruzja. Pierwszym miejscem, o którym usłyszeliśmy, było Tbilisi, stolica i największe miasto Gruzji, stanowiące główny ośrodek kulturalny, naukowy i przemysłowy kraju. Miasto leży w Dolinie Tbiliskiej nad rzeką Kurą pomiędzy górami Wielkiego i Małego Kaukazu. Przy ratuszu miejskim znajduje się Plac Wolności, określany również jako Plac Lenina, na środku którego wznosi się kolumna z pomnikiem św. Jerzego (zastąpiła ona pomnik Lenina), który walczy ze smokiem. Przy placu usytuowana jest główna stacja metra. Znajduje się tam także fragment murów miejskich oraz Ormiańskie Seminarium Duchowne, do którego w młodości uczęszczał i ukończył z wyróżnieniem Stalin. W Tbilisi jest najbardziej zadbana architektura w całym kraju, dominuje tam styl gruziński z elementami wschodnimi. Świątynie są ubogo wyposażone, a ikonostasy - mało rozbudowane. Na szczycie góry wznoszącej się nad miastem znajduje się aluminiowa statua - symbol miasta. Nazywana „Matką Gruzją”, która w jednaj ręce trzyma puchar wina, którym wita przyjaciół, a w drugiej miecz, który jest przestrogą dla wrogów. Na wzgórzu w centrum miasta wybudowany jest Sobór Trójcy Świętej - najwyższa budowla sakralna w Gruzji i jedna z największych świątyń prawosławnych na świecie. Językiem dominującym jest rosyjski, a ludność w 80% jest prawosławna.
Kolejnym miejscem, o którym usłyszeliśmy, był klasztor Gelati, wpisany na listę światowego dziedzictwa kulturalnego i przyrodniczego UNESCO. Jest to jeden z głównych ośrodków kulturalnych i intelektualnych w kraju. Znajdowała się w nim Akademia skupiająca największych naukowców, teologów i filozofów gruzińskich.
Następnym opisanym miejscem było Kutaisi, drugie co do wielkości miasto w Gruzji, główny ośrodek przemysłowy kraju. Znajduje się tam pomnik wyprawy po złote runo. Jak głosi legenda, 52 Greków wyruszyło na wyprawę po złote runo - baranie skóry służące do wypłukiwania drobinek złota z rzek. W rzeczywistości tak nazywane były gruzińskie monety, które swoim niezbyt gładkim i wykończonym kształtem przypominały skórę baranią.
Kolejnym punktem wyprawy były góry Megrelskie, rzadko odwiedzane przez turystów ze względu na swoja niedostępność. Najwyższe szczyty Szchara (5.193 m n.p.m.) i Uszba to góry, które pochłonęły już wiele ofiar śmiertelnych. Dalej wyprawa prowadziła do Górnej Swaneti, gdzie poprzez masywne pasma górskie można dotrzeć do wiosek, które są najwyżej położonymi zaludnionymi miejscami w Europie. U stóp góry Szchary leży Uszgula, wioska słynąca z charakterystycznych wież mieszkalno-obronnych, które już od XII w. zamieszkują te same rodziny. Żyjąca tu ludność jest samowystarczalna. Mieszkańcy Uszguli posługują się językiem swanuri, jednym z dialektów języka gruzińskiego, a ich obyczaje znacznie różnią się od zwyczajów innych regionów. Ponieważ zimy są tam wyjątkowo ciężkie, a droga dojazdowa zostaje odcięta, góry chroniące przed wrogimi najazdami stają się jednocześnie barierą przed jakąkolwiek łącznością ze światem zewnętrznym. Ze względu na swoją wyjątkową kulturę, mnogość baszt obronnych i zabytkowych cerkwi miejsce to zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa kulturalnego i przyrodniczego UNESCO.
Po wyprawie w góry nasza wyprawa skierowała nas do Batumi, najcieplejszego miejsca w Gruzji, gdzie bardzo rzadko występuje zima. Miasto to, położone na wybrzeżu Morza Czarnego, jest największym ośrodkiem turystycznym kraju i trzecim co do wielkości miastem w Gruzji. Miejsce to bardzo odżyło po upadku Związku Radzieckiego, powstały słynne ogrody i parki, a miasto powoli stało się bardzo modnym kurortem. Największymi atrakcjami Batumi są: turecki meczet z XIX wieku, synagoga, kościół katolicki z początku XX wieku, delfinarium, muzeum Stalina, Uniwersytet oraz Batumski Ogród Botaniczny.
W Gruzji, w stolicy kraju Tbilisi oraz innych większych miastach czas jakby się zatrzymał. Można tu spotkać ulice bez asfaltu, domy bez okien budowane z łupków. Ludzie są przyjaźni i bardzo otwarci w stosunku do obcych.
Wspomnienia z wyprawy do Gruzji wywarły na wszystkich ogromne wrażenie i stały się niemałą zachętą do zwiedzenia tego rejonu Europy. A na kolejne spotkanie Klubu Podróżnika zapraszamy w nowym roku.
