W dniu 15 marca 2011 r. w Saloniku Artystycznym Krośnieńskiej Biblioteki Publicznej odbyło się kolejne spotkanie w ramach Dyskusyjnego Klubu Książki. Tematem rozmów była ostatnia powieść Wojciecha Kuczoka „Spiski”.
Akcja rozgrywa się od 1982 roku, w czteroletnich, mundialowych odstępach, zazwyczaj podczas wakacji i obejmuje kilkanaście lat z życia głównego bohatera. Młody Ślązak przyjeżdża w Tatry najpierw jako chłopiec, później nastolatek i w końcu jako dojrzały mężczyzna. Po raz pierwszy pojawia się w górach latem 1982 roku, gdy cała Polska zapartym tchem podziwia, jak drużyna Antoniego Piechniczka pokonuje reprezentację Peru. Podekscytowany bohater postanawia nauczyć gry w piłkę swoich góralskich rówieśników, co przynosi opłakane skutki.
Wraz z upływem czasu zmieniają się zainteresowania Ślązaka, który coraz mniej uwagi poświęca piłce, coraz więcej zaś - czarnowłosym góralkom i Tatrom, po których włóczy się samotnie. Mężniejącemu bohaterowi towarzyszą starzejący się rodzice, których małżeństwo szybko się rozpada. Kolejne powroty w tamte strony to doświadczenia coraz dojrzalszego chłopaka, a później już mężczyzny, który doświadcza tam pierwszych przygód, zakochuje się, przeżywa problemy relacji ojca z synem; tutaj wraca by w samotności kontemplować siebie i swoje życie.
„Spiski” napisane zostały po mistrzowsku, lekko. Kuczok sięgnął tu po groteskę i pastisz, wplótł podhalańską gwarę. Wprowadził wreszcie elementy humorystyczne, dzięki którym książka jest naprawdę zabawna.
Autor ujmuje bardzo szczegółowymi opisami sytuacji. Pani Barbara, jedna z uczestniczek spotkania, zachwycona była opisem mgły w górach, twierdząc, że dawno nikt tak trafnie nie ujął piękna tatrzańskiej przyrody. Naturalistycznie i wręcz poetycko opisuje też erotyczne doznania głównego bohatera, nie przekraczając granicy między dosłownością a niedopowiedzeniem.
Kuczok wpisał w fabułę elementy autobiograficzne, jednak nie można jednoznacznie stwierdzić, ile w tym rzeczywistości, obserwacji i pamięci z lat minionych, a ile niesamowitej fantazji pisarza.
W ocenie klubowiczów przedstawia on dość przejaskrawioną rzeczywistość tatrzańską. Zdaniem pani Teresy autor „jest dość odważny w opisach niektórych sytuacji, a górale mogą czuć się urażeni, ponieważ sięgnął on po góralskie tabu. Potwierdza to wydawca: Teraz Kuczok długo nie będzie mógł się pokazać na tatrzańskich szlakach.
Na kolejne spotkanie w Dyskusyjnym Klubie Książki zapraszamy 19 kwietnia 2011 r. Tematem dyskusji będzie książka Khaled Hosseini „Tysiąc wspaniałych słońc”.
