Niecodzienna okazję do posłuchania wierszy w języku polskim i ukraińskim mieli uczestnicy spotkania z poetką i tłumaczką ukraińską Marianną Kijanowską w dniu 24 września 2010 r. w Czytelni Głównej Biblioteki.
Spotkanie odbyło się w ramach realizowanego przez Bibliotekę w 2010 roku projektu „Interakcje Literackie - promocja literatury najnowszej” z grantu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Miasta Krosna.
Poetka ma w swoim dorobku dziewięć tomików wierszy i liczne projekty translatorskie. W 2003 roku była stypendystką Ministra Kultury RP (program Gaude Polonia). Tłumaczy poezję polską, m.in. Juliusza Tuwima, Stanisława Barańczaka, Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, Romana Honeta, Jacka Dehnela, neolingwistów warszawskich.
Pytana przez prowadzącego spotkania Roberta Króla, który z polskich autorów był dla niej najtrudniejszy w tłumaczeniu, jednoznacznie wskazała Bolesława Leśmiana. - Jest to dla mnie poeta mistyczny, język ukraiński nie zawsze jest w stanie fonetycznie oddać treść polskiego tekstu i tak jest właśnie z poezją Leśmiana – mówiła.
Marianna Kijanowska mówi o sobie, że w czytaniu poezji jest kameleonem. Nie wskazuje ulubionego poety - poezja musi mnie w jakiś sposób dotknąć.
Tłumaczy z ośmiu języków, ale oprócz swojego ojczystego języka mówi tylko po polsku. W Polsce jej wiersze były publikowane m.in. w czasopismach literackich „Studium” i „Literaturze na świecie”. W trakcie spotkania zaprezentowała swoje utwory w języku ukraińskim, jak i w tłumaczeniu Anety Kamińskiej i Adama Pomorskiego.
Poezja ukraińska jest w Polsce mało znana. W pewnym stopniu spopularyzował ją Bohdan Zadura, wydając w 2005 roku antologią współczesnej poezji ukraińskiej „Wiersze zawsze są wolne”, jednak - jak podkreślała M. Kijanowska - nie jest to wybór reprezentatywny, choć na pewno obala pewne stereotypy na temat ukraińskiej poezji najnowszej.
Pytana, jak to się dzieje, że tak wielu twórców ukraińskich mówi w języku polskim, odpowiada, że znajomość naszego języka na Ukrainie ma charakter prestiżowy - to swego rodzaju „okienko do Europy”.
Szczególne miejsce w twórczości Kijanowskiej zajmuje literatura dla dzieci. Jest zarówno autorką książek dla dzieci, jak tłumaczką polskich autorów, m.in. wierszy Danuty Wawiłow i Juliana Tuwima. To właśnie wierszy Tuwima po ukraińsku mogła posłuchać publiczność.
Poetka mówiła również o zbyt małej promocji poezji najnowszej na Ukrainie. Jak twierdzi, w Polsce jest więcej czasopism literackich, które publikują teksty młodych poetów. Na Ukrainie podstawowym forum prezentacji tej twórczości są portale internetowe.
