Mucha i inni

W Saloniku Artystycznym Biblioteki otwarto 14 marca 2007 r. wystawę malarstwa Elżbiety Musiał. Artystka zaprezentowała oryginalne prace oraz kopie dawnych mistrzów.

Elżbieta Musiał (ur. 1974 r. we Frysztaku) ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Krośnie w 1994 r., ze specjalnością: wyroby artystyczne ze skóry. Mieszka w Łękach Strzyżowskich. Jej prace znajdują się w zbiorach prywatnych w wielu krajach, w tym w Nowej Zelandii, Kanadzie i USA, oczywiście również w Europie, m.in. we Włoszech, w Niemczech, na Słowacji. Sporo jej obrazów znajduje się w miejscowej bibliotece w Łękach Strzyżowskich i w zbiorach prywatnych w Krośnie.

Jej pasją są kopie, wykonuje je głównie na zamówienie; kopiowanie - jak sama podkreśla, uczy pokory, cierpliwości i umiejętności koncentracji; kopiowanie jest czasochłonne, lecz daje olbrzymią satysfakcję.

Maluje farbami olejnymi, ale równie świetnie posługuje się akwarelami oraz ołówkiem. Od 5 lat dekoruje choinkowe ozdoby, współpracuje z miejscową szkołą podstawową. Inspiruje ją własne środowisko, otoczenie: maluje więc dzieci, kwiaty, pejzaże, często tworzy na podstawie przez siebie wykonanych fotografii.

- Elżbieta Musiał znakomicie kopiuje Renoira, niezmiernie wnikliwie interpretuje Muchę, zapewne nie miałby uwag do kopii swego obrazu Makowski - skomentowano w wydanym przez Bibliotekę folderze.

Elżbieta Musiał świetnie sytuuje na płaszczyźnie barwę - a widać to głównie w kompozycjach kwiatowych oraz w pejzażu; umie kreślić linię, która nadal jest malarstwem (szczególnie widoczne jest to w kopiach prac Alfonsa Muchy). I potrafi stworzyć dzieło według własnego pomysłu.

Znaczące są także liczne stylizacje - zwłaszcza utrzymane w klimacie pejzażu japońskiego; ale - to właśnie prosta droga do secesji (świadczą o tym nie tylko interpretacje prac Muchy), droga do pewnej sentencji, jakby w poszukiwaniu ideogramu.

Sporą ilość prac artystki reprezentują portrety, kwiaty i pejzaże. Lecz nie stanowi to dominanty o jej artystycznych zaletach, to raczej z miłośnikiem sztuki, który zamawia kopię znanego dzieła. Chyba największą kolekcję prac wykonanych wrażliwą i czułą ręką Elżbiety Musiał znalazło się w prywatnych zbiorach Anny i Stanisława Klimków (oboje są lekarzami, a Stanisław znanym fotografikiem). Inne prace pozostają w kolekcjach Zofii Gałuszki, Łukasza Drogonia i Adama Paradysza.

Wystawa trwała do 9 kwietnia.