W dniu 27 czerwca 2007 r. w Saloniku Artystycznym Biblioteki odbyło się spotkanie z Włodzimierzem Paźniewskim, poetą, prozaikiem i eseistą. Spotkanie prowadziła Wanda Belcik.
Włodzimierz Paźniewski, polonista, uczeń wybitnego filozofa Henryka Elzenberga, z niezwykła pasją uprawia od lat 90. sztukę eseju. Wydał dziesięć książek eseistycznych, w tym pięć w serii „Europa po deszczu”. Za twórczość eseistyczną był dwukrotnie nagradzany (Nagroda im. B. Sadowskiej, 1985 i Nagroda Pen Clubu im. M. Pruszyńskiego, 1988). Krytycy z uznaniem piszą również o jego opowiadaniach i powieściach, w szczególności o powieści „Krótkie dni”, nagrodzonej w 1983 roku przez Spółdzielnię Wydawniczą „Czytelnik” i tłumaczonej na język francuski i niemiecki. Na temat tej powieści napisano dwie prace magisterskie i jedną doktorską.
O mistrzowskim stylu pisarstwa Paźniewskiego przesądza „aforystyczna celność sformułowań” oraz umiejętność charakterystyki przez fragment, wyimek, szczegół, anegdotę współczesnej cywilizacji i kultury europejskiej, której elementami są zarówno literatura, muzyka, sztuki plastyczne, jak i filozofia, historia, a nawet moda czy obyczajowość.
Na spotkaniu w Bibliotece autor mówił o kulturze Austrii przełomu wieków, a właściwie czytał i komentował fragmenty swoich esejów - ze zbiorów „Życie i inne zajęcia&rdquo i „Europa po deszczu” - na ten temat. - Nie istnieje mit Wielkopolski czy mit innego regionu Polski, a mit Galicji tak - dowodził Paźniewski. Funkcjonuje głównie w literaturze (A. Kuśniewicz, L. Buczkowski, J. Stryjkowski) i w kulturze. Galicja dała II Rzeczypospolitej wysoko kwalifikowaną kadrę urzędniczą i wojskową i pozostawiła wyjątkowej urody zabytki, np. dworce kolejowe (m.in. we Lwowie). Mówił też o sprawach obyczajowych dawnej Galicji i o wybitnych osobowościach, które zasłynęły później w nauce (W. Sierpiński, S. Banach) i w wojsku (m.in. T. Rozwadowski). W opowieściach Paźniewskiego niezwykłe jest to, że pozornie drobne szczegóły lub anegdoty nie tylko oświetlają z nowej strony wydarzenia historyczne, ale wchodzą ze sobą w związki wręcz metafizyczne.
W trakcie dyskusji uczestnicy spotkania zwracali uwagę na poetyckość opisów w esejach Paźniewskiego oraz odwagę w formułowaniu krytycznych sądów na temat współczesnej kultury i polityki.
Gość, co jest niezwykle rzadkie, rozdał uczestnikom spotkania kilkanaście swoich książek.
