W Saloniku Artystycznym Biblioteki 11 stycznia 2006 r. otwarto wystawę malarstwa Elżbiety Wesołkin. Prawie 30 obrazów olejnych i akryli stanowi trzy główne cykle: pejzaż miejski, wieś oraz kwiaty.

Wystawa w Saloniku została zaaranżowana tak, by mogła sugerować pełnię egzystencji człowieka. Może ona „opowiadać” o człowieku w mieście i w naturze (jakby w myśl porzekadła: Bóg stworzył przyrodę, człowiek wieś, szatan miasto..., o przemijaniu tak natury, wyrażającej się poprzez kwiaty, pejzaż i człowieka, jak i „kultury” czyli miasta. W pewnym punkcie zbiegają się człowiek i miasto - w skansenie; oznaczałoby to, że czas dokądś zmierza, pozostawia na krótko osad. Oczywiście to pewna nadinterpretacja, lecz malarstwo Elżbiety Wesołkin pozwala na czytanie go uczuciem i wolą umysłu. To spostrzeżenia, które znalazły się w katalogu wystawy, wydanym przez Bibliotekę.

- Artystka ta ma własny sposób prowadzenia dialogu z widzem. Lecz może najsilniejszym „dźwiękiem” w jej mowie barw jest osobliwy sensualizm - subtelnie i oszczędnie kreowana zmysłowość, podkreślana błyskiem światła, które jakby staje się pretekstem do poszukiwania tajemnicy otaczającej człowieka - komentował wystawę jeden z widzów dla Radia Rzeszów.

Elżbieta Wesołkin urodziła się i mieszka w Sanoku, od kilkunastu lat zajmuje się malarstwem, które zyskało przychylność krytyki artystycznej i życzliwość miłośników sztuki. Jej prace były nagradzane i wyróżniane w Polsce, jak i poza krajem. Jest laureatką m.in.: Wojewódzkiego Konkursu Plastyki (II miejsca w 1992 i 1999 r.), Wojewódzkiego Konkursu „Pejzaż górski” - III miejsce, Przeglądu Plastyki w Krośnie - I nagroda w 2002, a przed kilkoma tygodniami otrzymała wyróżnienie w tym cyklicznym Przeglądzie Plastyki KDK. Artystka wystawiała swoje malarstwo w wielu miejscach kraju i oczywiście w regionie, a także na Słowacji. Uczestniczy w lokalnych oraz międzynarodowych plenerach malarskich. Obecna ekspozycja, przygotowana w ramach cyklu Środy Artystyczne (każda druga środa miesiąca), potrwa do 8 lutego.