O tym, co jest ważne w życiu

Na listopadowym spotkaniu Literackiego Forum Dyskusyjnego mówiliśmy o filozofii życia prof. Leszka Kołakowskiego.

Leszek Kołakowski urodził się w 1927 roku w Radomiu w rodzinie inteligenckiej. Jego ojciec Jerzy, działacz oświatowy i lewicowy publicysta, miał znaczący wpływ na postawę i umysłowość syna.

W czasie okupacji L. Kołakowski uczył się w tajnym liceum, nawiązując kontakt z konspiracyjnym ruchem młodzieży socjalistycznej. Jesienią 1945 roku przybył do Łodzi , gdzie zdał maturę jako ekstern. W latach 1945-1950 studiował filozofię na Uniwersytecie Łódzkim. W czasie studiów uczęszczał na zajęcia dydaktyczne Janiny Kotarbińskiej, prowadzącej wykłady z logiki, Tadeusza Kotarbińskiego, ówczesnego rektora uczelni, wykładającego prakseologię, teorię organizacji i działania, Marii Ossowskiej, prowadzącej wykłady i seminaria z etyki oraz innych ważnych indywidualności polskiej nauki i humanistyki.

W 1966 roku L. Kołakowski, po wygłoszeniu na zebraniu na Uniwersytecie Warszawskim odczytu w dziesiątą rocznicę Października, został wraz z Krzysztofem Pomianem usunięty z PZPR. Usunięto z partii także pisarzy, którzy stanęli w jego obronie. W marcu 1968 roku L. Kołakowski, wraz z grupą innych profesorów Uniwersytetu Warszawskiego (B. Baczką, Z. Baumanem, W. Brusem i innymi ważnymi osobowościami nauki), został pozbawiony stanowiska profesora na uniwersytecie, emigruje więc do Kanady na zaproszenie uniwersytetu w Montrealu. W roku następnym otrzymał katedrę na University of California w Barkeley. W 1970 roku przeniósł się do Oxfordu, gdzie otrzymał tytuł pracownika naukowego. Od tego czasu Oxford stał się do śmierci w 2009 roku stałym miejscem jego zamieszkania.

L. Kołakowski był członkiem Międzynarodowego Instytutu Filozofii, Akademii Brytyjskiej, Amerykańskiej Akademii Sztuki i Nauki, pierwszym laureatem nagrody im. Johna Klugego, nazywanej amerykańskim Noblem, przyznawanej przez Bibliotekę Kongresu Stanów Zjednoczonych za osiągnięcia w naukach humanistycznych oraz laureatem licznych nagród i wyróżnień. Znany i poważany w całym świecie za głęboką oryginalność myśli, która uwidaczniała się w opozycji przeciwko wszelkiemu dogmatyzmowi i totalitaryzmowi oraz w solidarności wobec tych, którzy cierpią fizycznie i moralnie.

L. Kołakowskie nigdy nie zapominał o Polsce i Polakach. Mimo życia na emigracji, był częstym gościem i wielkim orędownikiem naszej codziennej rzeczywistości. KBP ma w swoich zbiorach 24 tytuły jego prac filozoficznych.

Przykazania Leszka Kołakowskiego powinny, naszym zdaniem, znaleźć się w naszych domach, najlepiej obok lustra, żeby od samego rana przypominać o tym, co w życiu jest najważniejsze. Dekalog Leszka Kołakowskiego jest najbardziej przejrzysty, dlatego właśnie w nim znajdziemy odpowiedź na wszystko, co nas w życiu spotyka i z czym musimy się mierzyć na co dzień.

Przykazania Leszka Kołakowskiego

Po pierwsze przyjaciele

A poza tym:
Chcieć niezbyt wiele.
Wyzwolić się z kultu młodości.
Cieszyć się pięknem.
Nie dbać o sławę.
Wyzbyć się pożądliwości.
Nie mieć pretensji do świata.
Mierzyć siebie swoją własną miarą.
Rozumieć swój świat.
Nie pouczać.
Iść na kompromisy ze sobą i światem.
Godzić się na miernotę życia.
Nie szukać szczęścia.
Nie wierzyć w sprawiedliwość świata.
Z zasady ufać ludziom.
Nie skarżyć się na życie.
Unikać rygoryzmu i fundamentalizmu.

Następne spotkanie Literackiego Forum Dyskusyjnego – w styczniu po Nowym Roku, więc z okazji zbliżających się Świąt chciałabym złożyć życzenia, za radą Leszka Kołakowskiego: Niech zawsze przy Was stoją przyjaciele!

„Kobiety z rodu Jagiellonów” – to temat spotkania Literackiego Forum Dyskusyjnego, na które zapraszamy 18 stycznia 2018 r. o godz. 17:00 do Saloniku Artystycznego KBP.

Kalendarz wydarzeń

Marzec 2024
P W Ś C P S N
26 27 28 29 1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31
Początek strony