Krośnieńska Biblioteka Publiczna -

30 stycznia 2018 r. odbyło się kolejne spotkanie miłośników wypraw bliższych lub dalszych. Członkowie Klubu Podróżnika usłyszeli tym razem historię portugalskiego kogucika, którą uraczyła nas Irena Zajdel, wspominająca swoją wyprawę na Półwysep Iberyjski. Wizyta w kilku portugalskich miasteczkach była możliwa dzięki projektowi, w jakim uczestniczyła nasza przewodnika wraz z kilkoma innymi osobami z Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Głównym celem projektu była wizyta w kilku tamtejszych szkołach oraz poznawanie najciekawszych zabytków tego zakątka Europy.

Pierwszym miastem, o którym usłyszeliśmy, było Barcelos położone nad rzeką Cavado. Jego historia sięga czasów starożytnych, kiedy to istniała w tym miejscu rzymska osada. Miasto posiada liczne zabytki, zachowały się tu średniowieczne obwarowania miejskie i podziemne lochy. Warto obejrzeć również zniszczony podczas trzęsienia ziemi gotycki zamek. Symbolem miasta, jak i całej Portugalii, jest charakterystyczny ceramiczny kogucik – galo de Barcelos. Z kogucikiem tym związana jest legenda o niesłusznie oskarżonym i skazanym na śmierć pielgrzymie, który przebywał w miasteczku. Tuż przed wykonaniem wyroku przez powieszenie, skazaniec przekonywał o tym, iż jest niewinny. Zapewniał, że dowiedzie tego podczas egzekucji leżący na talerzu upieczony kogut, który zapieje. Tak też się stało, a wobec takiego cudu skazaniec został zwolniony i mógł wyruszyć w dalszą drogę. Od tego momentu kogut stał się symbolem miasta, a jego wizerunek umieszczany jest na różnorakich pamiątkach. Duże i małe podobizny koguta w zróżnicowanych zestawach kolorystycznych znajdują się w poszczególnych częściach miasta. W całym mieście, oprócz wspomnianych kogutów, rozmieszczone są też gipsowe figurki, od całkiem małych do takich o ludzkich rozmiarach. Są one nieodłączną częścią folkloru tego miejsca. Barcelos to także cotygodniowy czwartkowy targ, na którym można zakupić m.in. wyroby garncarskie.

Kolejnym miastem, które odwiedziła nasza przewodniczka, było Porto. To drugie co do wielkości miasto Portugalii i pierwsze na Półwyspie Iberyjskim, które miało linię tramwajową (do dziś linia ta funkcjonuje ze względu na turystów). Najstarsze budynki miasta pochodzą z czasów średniowiecza, a stara część miasta, którą od nowej oddziela rzeka Duero, wpisana jest na listę UNESCO. Porto nazywane jest Miastem Mostów ze względu na rekordową ich liczbę w skali światowej. Słynie ono też z wytwórni win, do których organizowane są wycieczki połączone z degustacją i dlatego tez często nazywane jest również Miastem Win. Naszą przewodniczkę najbardziej zachwycił widok na starą cześć miasta oraz wizyta w muzeum sztuki współczesnej.

Ostatnim wspomnieniem był pobyt w mieście Braga, które jest jednym z najstarszych miast Portugalii, założonym jeszcze w czasach rzymskich. Braga była przez pięć wieków siedzibą biskupa całego Półwyspu Iberyjskiego, nazywana jest portugalskim Rzymem, ponieważ znajduje się tam ponad 30 kościołów i druga po Fatimie najczęściej odwiedzana świątynia w kraju. Świątynią tą jest Sanktuarium Bom Jesus do Monte (Dobry Jezus z Góry). Początkowo stał tam tylko krzyż, do którego pielgrzymowali wierni, a z czasem powstało sanktuarium otoczone lasami eukaliptusowymi. Świątynia posiada niesamowitą ilość relikwii i nazywana jest kościołem cudów. Prowadzą do niej zygzakowato ułożone schody, na które wchodzi się mijając kapliczki i źródełka, symbolizujące narządy zmysłów, cnoty boskie i rany Chrystusa. Do sanktuarium można wjechać kolejką lub windą, ale zdecydowana większość odwiedzających korzysta ze schodów, aby ofiarować swój trud Bogu.

Niesamowite krajobrazy, zachwycające miasteczka, widoki, które na zawsze zostają w pamięci to wrażenia, jakimi podzieliła się nami Irena Zajdel. Jej opowieść nie tylko o portugalskim koguciku, ale także o smakach i kolorach Portugalii pozwoliły nam choć na chwilę przenieść się tam wraz z nią. Kolorowe koguty w Barcelos i wszechobecne azulejos – słynne malowane ceramiczne płytki, którymi udekorowane jest prawie wszystko począwszy od kościołów i klasztorów, poprzez dworce, kamieniczki i domy – towarzyszyły nam przez całą portugalską opowieść.