Krośnieńska Biblioteka Publiczna -

28 kwietnia 2015 r. w Filii nr 6 - Centrum Multimedialnym, w Klubie Podróżnika, odbyło się kolejne spotkanie miłośników poznawania nowych miejsc. Podczas spotkania Janina Wyłób podzieliła się z nami wspomnieniami z podróży na Bałkany, którą odbyła w czerwcu 2014 roku.

Pani J. Wyłób najpierw wyznaczyła trasę podróży przez Półwysep Bałkański. Pierwszym krajem na mapie podróży była Serbia - państwo powstałe po rozpadzie federacji Serbii i Czarnogóry. Pani Janina miała okazję zwiedzić jej stolicę - Belgrad, największy ośrodek kulturalno-oświatowy na Bałkanach, gdzie na wzgórzu Kalemegdan znajdują się pozostałości XVII-wiecznych fortyfikacji kamiennej twierdzy z czasów tureckich, muzeum przyrodnicze i wojskowe.

Kolejnym wspomnianym miejscem był cel podróży czyli Czarnogóra (Montenegro) - państwo wielkości województwa podkarpackiego, kandydat do Unii Europejskiej, należy do ONZ i NATO. Mieszkańcy Czarnogóry są leniwi, co sami podkreślają opowiadając o tym kawały. Czarnogóra to przede wszystkim całoroczne bogactwo turystyczne: piękne góry, spokojne morze z najpiękniejszymi plażami w Europie, rzeki, jeziora, parki narodowe, ośrodki narciarskie, a także miasta z pięknymi starówkami. Montenegro słynie z rolnictwa, plantacji oliwek i winogron, jest także eksporterem drewna, głownie do Egiptu. Posiada też rejony wydobywcze rud cynku i ołowiu.

W dalszej części spotkania usłyszeliśmy o kilku miejscach tego małego państwa. Pljevlja to przemysłowe miasto z kopalniami odkrywkowymi węgla kamiennego. W Pljevlji znajduje się także meczet Husajna z najwyższymi minaretem na Bałkanach oraz monastyr (klasztor) św. Trójcy z trzynawową bazyliką z XV wieku. Podgorica - największe miasto i stolica Czarnogóry z architektonicznymi pozostałościami po rządach komunistycznych. Kanion rzeki Tary to turystyczna perła Czarnogóry i główna atrakcja Parku Durmitow - drugi co do wielkości (po Kanionie Kolorado) kanion na świecie, wpisany na listę UNESCO. Jego brzegi porośnięte są drzewami iglastymi, w niektórych miejscach cisami, które przez ludność uznawane są za święte drzewa. Przed druga wojną światową wybudowano tam najbardziej imponujący w Europie betonowy most Durdawica zachwycający łukowatymi łączeniami ponad nurtem rzeki. Monastyr Moraca to prawosławny klasztor męski założony w 1250 roku, w którego skład wchodzą cerkiew Wniebowzięcia Bogurodzicy, miejski kościół św. Mikołaja, ogrody i dom dla mnichów. Budwa jest najpopularniejszym ośrodkiem wczasowym w Czarnogórze, z licznym plażami, przepiękną starówką, portem jachtowym i prywatnymi wyspami. Jedną z takich wysp jest wyspa św. Stefana zwana wyspą milionerów, niegdyś wioska rybacka w całości otoczona murem, połączona z lądem piaszczystą mierzeją; w jej najwyższej części znajduje się cerkiew św. Stefana. Kotor to średniowieczne miasto z trzech stron otoczone górami, na których zboczach ciągną się mury fortyfikacyjne z trzema bramami do miasta. Stary Bar - położone na wzgórzu miasto muzeum średniowiecznego grodu założonego przez rzymian w X wieku, słynące z gajów oliwnych. Ucini to orientalne miasto położone blisko granicy z Albanią, prawdopodobnie najstarsze miasto w Czarnogórze słynące z pięknych plaż, jedno z najbardziej słonecznych miast Europy. Jezioro Szkoderskie - największy akwen śródlądowy na Bałkanach położony na terytorium Czarnogóry i Albanii.

Nasza przewodniczka wspomniała także o monastyrze Ostrog, najświętszym miejscu Czarnogóry, gdzie znajdują się relikwie św. Bazylego, założyciela klasztoru, cudotwórcy i uzdrowiciela, miejsce kultu trzech religii: prawosławia, katolicyzmu i islamu. Monastyr, częściowo wykuty w skale, łączy trzy naturalne jaskinie.

Na koniec usłyszeliśmy krótko o Bośni i Hercegowinie, a także o Sarajewie, gdzie do dziś stoją domy widma, których mieszkańcy zginęli podczas wojny.

Wspaniałe górskie tereny, piękne zdjęcia i niesamowite wspomnienia Janiny Wyłób pozwoliły nam przenieść się na chwilę do Czarnogóry i dostrzec, jak bogata historia kryje się w tak małym państwie.