27 listopada 2012 r. w Filii nr 6 Centrum Multimedialnym odbyło się spotkanie miłośników podróży w ramach „Podróży bliskich i dalekich”. Na spotkanie zaproszony został Pan Bartłomiej Machowski, który podzielił się z nami wspomnieniami o wyprawie przez państwa bałkańskie. Głównym tematem była Albania, która wchodzi w skład Półwyspu Bałkańskiego. Być może kiedy spotkamy się ponownie usłyszymy o innych państwach należących do tej historyczno-kulturowej wspólnoty.
Albania jest górzystym państwem w południowo-wschodniej Europie, które ma dostęp zarówno do Morza Adriatyckiego jak i do Morza Jońskiego, natomiast od Włoch oddziela je cieśnina Otranto. Graniczy z czterema innymi państwami: Grecją, Czarnogórą, Macedonią i Kosowem. Przez miejscowych kraj ten najczęściej nazywany jest Shqipërią, a herbem jest dwugłowy czarny orzeł na czerwonym tle. Jego 26 piór stanowi symbol walk z najeźdźcami. Jest bardzo atrakcyjną turystycznie republiką o niesamowitych możliwościach, aczkolwiek szeroka linia brzegowa i spora część wybrzeża jest niezagospodarowana i niestety często wykorzystywana jako ogromne wysypisko śmieci.
Jednym z odwiedzonych przez Pana Bartłomieja miast była Szkodra, stanowiąca największy ośrodek gospodarczo-kulturalny w północnej Albanii. Miasto jest bardzo rozwinięte pod względem przemysłowym, posiada duże zakłady zarówno: maszynowe, materiałów budowlanych czy też włókienniczych. Znajduje się tutaj także port lotniczy, który stanowi ważny węzeł drogowy i kolejowy, prowadzący do Czarnogóry. Kolejnym odwiedzonym miastem był Berat, znajdujący się w środkowej Albanii. Nazywany miastem-muzeum lub miastem-twierdzą co spowodowane jest charakterystycznym położeniem na wzgórzu i otoczeniem murem obronnym. Berat słynie z wielu zabytków, kiedyś było tam 14 kościołów, 2 meczety, kilka cerkwi, a obecnie znajduje się tam muzeum ikon. Następnym miastem było Kucove, miasto słynące z przemysłu naftowego i umiejscowionej tam Wojskowej Bazy Lotniczej Albanii.
Na spotkaniu usłyszeliśmy także o Apollonii, starożytnym mieście nad samym morzem, założonym przez Greków. W czasach największego rozkwitu Apollonia stała się najbogatszym portem Adriatyku, niestety trzęsienie ziemi z początku III wieku niemalże zrównało miasto z ziemią. Rzeka, która zmieniła swoje koryto zniszczyła pola uprawne, miasto załamało się w swojej autonomii i w ostateczności wymarło.
Ostatnim miastem na planie wyprawy było Durres, miasto położone nad Adriatykiem - dawna stolica Albanii. Posiada on największy port lotniczy w kraju, do którego prowadzą mury miejskie a przy wejściu stoi wieża wenecka. Najważniejszym zabytkiem jest amfiteatr rzymski znajdujący się w samym centrum miasta. Durres jest popularnym miastem wypoczynkowym, ale posiada bardzo zanieczyszczoną linię brzegową.
Albania nazywana jest żartobliwie państwem bunkrów i mercedesów. Bunkry widoczne są wszedzie, rozrzucone po zboczach albańskich gór, „wyrastają” jak betonowe grzyby pomiędzy domami, na polach uprawnych i w rzekach. Mercedesy natomiast są synonimem statusu materialnego Albańczyków, stare lub nowe są symbolem luksusu, ale także świetnie sprawdzają się na tamtejszych wąskich i dziurawych drogach.
Pan Bartłomiej zakończył swoją podróż słowami św. Augustyna „Świat jest księgą a człowiek, który nie podróżuje, czyta tylko jedną stronę”.
