31 stycznia 2012 r. w Filii nr 6 - Centrum Multimedialnym odbyło się spotkanie miłośników podróży z cyklu „Podróże bliskie i dalekie”. Państwo Halina i Marian Kowalikowie podzielili się swoimi wspomnieniami z wyprawy po sanktuariach Europy. Miejscami, po których nas oprowadzili były Cascia, Manopello, Santiago de Compostela, Monte Sant’Angelo, Lisieux, San Giovani Rotondo, Padwa i Altötting.
Pierwszym wspomnianym miejscem była Cascia - sanktuarium św. Rity znajdujące się we Włoszech. Święta Rita patronka spraw trudnych i beznadziejnych, stygmatyczka. Jedynaczka zmuszona do małżeństwa w wieku 12 lat z człowiekiem porywczym i awanturniczym. Po śmierci męża i dwóch synów wstępuje do klasztoru w Casci, naznaczona stygmatem rany z korony cierniowej na czole, kanonizowana w 1900 r. Sanktuarium w Casci to najsłynniejsze na świecie miejsce kultu św. Rity wybudowane w 1947 r., znajduje się tam sarkofag z nienaruszonym do dziś ciałem świętej. Symbolem św. Rity jest róża, połączenie radości z cierpieniem, jak róża jest piękna i ma jednocześnie kłujące kolce tak Rita jaśniejąca pięknem duchowym nosi na czole bolesny cierń.
Kolejnym odwiedzonym we Włoszech miejscem było Manopello, sanktuarium Świętego Oblicza – Volto Santo. W tym miejscu przechowywana jest relikwia - wizerunek Chrystusa utrwalony na niezwykle delikatnym i najcenniejszym materiale świata, bisiorze. To chusta z grobu Chrystusa nie zrobiona ludzka ręką, acheropita, tzn. pierwowzór, przypomina przezrocze, a przedmioty umieszczone za nim są wyraźne. Umieszczone w drewnianych ramach płótno przedstawia twarz Chrystusa doskonale widoczną zarówno z przodu jak i z tyłu wizerunku. Do Manopello wizerunek trafił za sprawą „cudownej interwencji niebios”.
Santiago de Compostela to jedno z najsławniejszych sanktuariów na świecie, państwo Kowalikowie nawiedzili miejsce spoczynku i kultu św. Jakuba Większego w Hiszpanii. Święty Jakub, jeden z dwunastu apostołów, męczennik, jest patronem rybaków, aptekarzy, żebraków; przedstawiany jako starzec, w długiej tunice, w kapeluszu z kijem pielgrzyma i muszlą. Nie istnieją zorganizowane podróże do tego miejsca, każda wyprawa to indywidualna pielgrzymka a szlaki pielgrzymkowe oznacza się właśnie symbolem muszli św. Jakuba. Rada Europy uznała Drogę do św. Jakuba za szczególnie ważną dla kultury Europy i zaapelowała o utrzymywanie dawnych szlaków pątniczych. Szlak ten został w 1987 r. ogłoszony pierwszym Europejskim Szlakiem Kulturowym i wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO. Rekonstrukcja szlaku trwa nadal w wielu krajach, m.in. w Portugalii, Francji, Niemczech, Austrii, Szwajcarii , również w Polsce zaczęto odtwarzać dawne szlaki i jest ich obecnie 1800 kilometrów. Katedra w Santiago de Compostela to największe dzieło architektury romańskiej w Hiszpanii, w krypcie przed ołtarzem znajdują się relikwie św. Jakuba. Osobliwością katedry jest kadzielnica -trybularz - Botafumeiro. Jest to największy na świecie trybularz, wykonany z brązu i mosiądzu, pokryty srebrem. Używany w czasie ważniejszych nabożeństw. Kadzidło to skonstruowano by odkażać odór niemytych ciał tysięcy pielgrzymów a wdychany dym miał uchronić przed epidemiami. Nazwa Compostela pochodzi od wydarzenia jakim było odnalezienie grobowca męczennika w czasie deszczu spadających na pobliskie wzgórze gwiazd, z łacińskiego campus - pole, stella - gwiazda.
Następnym opisywanym miejscem było Monte Sant’Angelo we Włoszech, jedno z najstarszych i najbardziej znanych sanktuariów chrześcijańskich. Jest to najwyżej położone i najzimniejsze miejsce półwyspu gdzie znajduje się Grota, najważniejsze na świecie sanktuarium świętego Michała Archanioła. Nosi ono nazwę Niebiańskiej Bazyliki, ponieważ jako jedyna świątynia na świecie nie został nigdy poświęcona ludzką ręką. Jak głosi tradycja Michał Anioł objawił się w tym miejscu czterokrotnie i odcisnął swoją stopę w skale. Od kilkunastu lat opiekę nad tym miejscem sprawują polscy księża Michalici.
Kontynuując nasze podróże nasi przewodnicy zaprowadzili nas do Lisieux we Francji, do sanktuarium świętej Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza. W wieku 15 lat wstąpiła ona do klasztoru karmelitanek tak jak jej dwie starsze i jedna młodsza siostra, jest Doktorem Kościoła. Na wizerunkach przedstawiana z różami dlatego iż zapowiadała troszczyć się o ludzi po swojej śmierci, obiecała że ześle „deszcz róż z raju”. Jest patronką misji i Francji, to jedyna tzw. „pielgrzymująca święta”, dlatego że jej relikwie odwiedzają cały świat. Bazylika w Lisieux to jeden z największych kościołów zbudowanych w XX wieku, jej ściany zdobią mozaiki przedstawiające sceny z życia św. Teresy, stylem nawiązująca do paryskiej Sacre–Coeur. Życie świętej Teresy opisane jest w autobiografii „Dzieje duszy” należącej do klasyki karmelitańskiej.
Wracając jeszcze do Włoch odwiedziliśmy San Giovani Rotondo, sanktuarium św. Ojca Pio, słynnego na cały świat stygmatyka, kapłana zakonu Kapucynów. Po osiedleniu się zakonu w San Giovani Rotondo rozpoczęto budowę kościoła Matki Bożej Łaskawej. Od momentu przybycia tam Ojca Pio stało się ono licznie odwiedzane przez pielgrzymów, po kanonizacji świętego sanktuarium jest najczęściej nawiedzanym miejscem kultu na świecie. Dlatego też w 2004 r. otwarto nowy kościół pod wezwaniem świętego Ojca Pio. Tabernakulum w świątyni wykonane jest z bloku zastygłej lawy z wulkanu Etna, w dolnej części kościoła znajduje się krypta z relikwiami świętego, wejście do niej zdobią mozaiki przedstawiające sceny z życia św. Franciszka i Ojca Pio. W San Giovani Rotondo powstała także z inicjatywy Ojca Pio nowoczesna klinika nosząca nazwę Dom Ulgi w Cierpieniu
Dalsza podróż po Italii zaprowadziła nas do Padwy, do sanktuarium św. Antoniego. Miasto to zostało całkowicie zniszczone w VII wieku, później odbudowane i bardzo dobrze rozwijające się. Bazylika św. Antoniego jest jednym z najbardziej znanych sanktuariów Europy, na jej dziedzińcu nazywanym „dziedzińcem magnolii”, rośnie najstarsza magnolia świata. Święty należący do zakonu franciszkanów jest patronem osób i rzeczy zaginionych a także wielu miast, parafii i kościołów na całym świecie. Jego ciało po śmierci uległo całkowitemu rozkładowi oprócz języka (także krtań ze strunami głosowymi) przechowywanego w marmurowym sarkofagu, święty posiadał bowiem szczególny dar wymowy gromadzący tłumy. Święty Antoni przedstawiany jest w habicie franciszkańskim z małym Jezusem z Nazaretu na ręku, a jego proces kanonizacyjny był najkrótszym w dziejach Kościoła katolickiego, został on bowiem ogłoszony świętym 352 dni po śmierci.
Ostatnim odwiedzonym miejscem było Altötting, miejsce kultu Matki Bożej Bawarskiej. Jest ono sanktuarium narodowym Niemiec. Jest sanktuarium Maryjnym z uwagi na cudowny posążek Czarnej Madonny umieszczony w Kaplicy Łask, na jej ścianach widoczne są setki obrazów ukazujących cuda i uzdrowienia a także wota dziękczynne złożone w ofierze. Naprzeciw ołtarza znajduje się 21 urn z sercami książąt i królów bawarskich jako dar pośmiertny dla Matki Bożej.
Pastwo Kowalikowie po raz kolejny pokazali nam piękno podróży szczegółowo opisując zwiedzane miejsca i chętnie odpowiadając na pytania Klubowiczów, zachęcając wszystkich do zwiedzania przepięknych zakątków Europy.
