Pierwsze spotkanie Grupy Poetyckiej „Niektórzy” w nowym roku 2017 odbyło się 10 stycznia. Przygotował je Paweł, który zaprezentował twórczość lokalnych poetów, publikujących swoje wiersze na łamach wydawanego przez Regionalne Centrum Kultur Pogranicza miesięcznika „Croscena”. Czytaliśmy utwory m.in. Wacława Turka, Marka Petrykowskiego, Jana Belcika, Jana Tulika, Bronisławy Betlej, a także naszej koleżanki, członkini Grupy Poetyckiej „Niektórzy” - Marleny Niemiec, która od kilku lat jest członkinią Klubu Literackiego działającego przy RCKP.
Lektura wierszy zamieszczonych w „Croscenie” w latach 2015-2016 utwierdziła nas w przekonaniu, że krośnieńskie środowisko poetyckie skupione wokół Klubu Literackiego zrzesza twórców różniących się od siebie przynależnością pokoleniową, wrażliwością i poetyką.
Ta różnorodność to zdecydowany atut - każdy miłośnik i adept poezji z Krosna i regionu znajdzie wśród poetów z „Crosceny” swoje wzorce bądź anty-wzorce, dzięki którym będzie mógł łatwiej zdefiniować własną twórczość.
Podczas kolejnego styczniowego spotkania „Niektórych” (24 stycznia) Ola zaprezentowała wycinek niezwykle bogatej twórczości Agnieszki Osieckiej (1936-1997). Oprócz czytania wierszy poetki (np. „Albo - albo”, „Choroba czwartej rano”) oraz słuchania ich muzycznych wersji (np. „Na zakręcie” w fenomenalnym wykonaniu Krystyny Jandy) wdaliśmy się w dyskusję na temat burzliwego życia Osieckiej. Nie jest tajemnicą, że Agnieszka Osiecka nie była stała w uczuciach i choć tworzyła różne związki, m.in. z Markiem Hłaską czy Jeremim Przyborą, nie trwały one nigdy długo. Czy ta niemożność zbudowania trwałej, stabilnej relacji i wynikające z niej poczucie niezrozumienia i osamotnienia było ceną, jaką Agnieszka Osiecka musiała zapłacić za swoją wrażliwość? A może to ona sama kreowała swój wizerunek wolnej i niezależnej poetki, zaślubionej literaturze, a nie mężczyźnie? Pozostaje pytaniem, jaki wpływ postawa matki wywarła na jej jedyną córkę - dziennikarkę Agatę Passent. Jednak dyskusja o tym, jak kształtuje się relacja poety i jego bliskich - rodziny, dzieci, przyjaciół - to temat na osobne spotkanie.
Mamy nadzieję, że wrócimy do niego w 2017 roku.
