Krośnieńska Biblioteka Publiczna -

16 maja 2017 roku w Filii nr 6 - Centrum Multimedialnym odbyło się kolejne spotkanie w ramach Dyskusyjnego Klubu Książki. Tym razem z miłośnikami czytania i dzielenia się swoimi wrażeniami rozmawialiśmy o powieści Joanny Jax „Długa droga do domu”.

Książka jest zapisem historii życia Antoniny Tańskiej. Jej losy śledzimy dzięki pamiętnikom znalezionym na strychu jej rodzinnego domu w Teresinie, w którym to spędziła najszczęśliwsze lata swojego życia. Pamiętniki, listy i „opowieść” bohaterki o swoim życiu poznajemy z kilku perspektyw. Ukazany jest w niej obraz Tosi jako kochającej matki, przyjaciółki, żony. Ale czy obraz, jaki wyłania się z zapisków Antoniny jest tym prawdziwym? Zbliżająca się druga wojna światowa zmusza rodzinę Tańskich do emigracji za ocean. Mimo że Stany Zjednoczone to kraj słynący z dobrobytu, to jednak obczyzna wyciska swoje piętno na młodych emigrantach. Niemożność dostosowania się do nowych warunków życia, przykre wieści z ojczyzny, trudna i ciężka codzienność ostatecznie rujnują marzenia o ziemi obiecanej. Każdy nowy dzień dla rodziny Tańskich wypełnia obawa o przyszłość i widmo bankructwa. Nieoczekiwana i niechciana, ale pomocna dłoń wyciągnięta przez znienawidzonego krewnego ratuje wszystkich i stwarza nowe, choć niezwykle trudne warunki życia. Niestety, miejsce, które miało być darem od losu staje się miejscem katastrofy i rozpadu rodziny. Przekleństwo, jakim „obdarza” siostrę siostra, naznacza losy Tosi i na zawsze wyciska piętno na niej, a także na całej rodzinie, która w tym momencie się rozpada.

Joanna Jax w swojej książce prowadzi nas od Polski przez wiele zakątków świata. Bohaterowie powieści, poprzez Stany Zjednoczone, trafiają na Kubę, która znajduje się w przededniu rewolucji. Następnie znajdujemy się w Boliwii, Paryżu i Berlinie, aby ze stolicy kraju, który stał się przyczyną odysei rodziny Tańskich, wrócić do rodzinnego kraju. Nowe miejsca akcji zaciekawiają czytelników, pozwalają poznać historię konkretnych miejsc, ale też zastanawiają, dokąd jeszcze poprowadzą bohaterkę. Książka jest zapisem losów kobiety, ale jednocześnie chyba jej największym antybohaterem jest Emmanuel, jej mąż. Młody, przystojny uwodziciel, którego najlepszą życiową rozrywką jest uwodzenie i wykorzystywanie kobiet. Każda, która ulega jego urokowi - cierpi, a jego samego prócz uwielbienia interesują tylko pieniądze. Mimo że jest „złodziejem kobiecych dusz” to niemal do końca wszystko uchodzi mu na sucho i aż dziwne, że człowiek jest zdolny do zniszczenia swojej rodziny bez względu na jakiekolwiek koszty.

Zdaniem większości klubowiczów książka ma naciąganą fabułę i jest przekolorowana. Ciężkie przeżycia głównej bohaterki są przedstawione płytko i beznamiętnie. Przecież kobieta, która traci dziecko, powinna budzić jakieś emocje, a ona jakby przechodzi nad tym do porządku dziennego. Niby wspomina syna, tęskni za nim przez kilkanaście lat, jednak nie robi prawie nic, aby go odnaleźć. W opinii klubowiczów autorka miała dobry pomysł na książkę, ale w pewnym momencie się pogubiła i dopisywała nieprzemyślane, kolejne wątki, jakby na siłę.

Rozmowa doprowadziła nas do kilku pytań: który z bohaterów był pozytywny w 100%? Czy w książce pojawia się uczucie prawdziwej miłości czy tylko namiętność? I najważniejsze: czy choć jedna z bohaterek w książce była naprawdę szczęśliwa? Nie na wszystkie wątpliwości udało nam sie znaleźć odpowiedź, ale poznaliśmy różne spojrzenia na ten sam wątek.

Książka nie jest z gatunku tych, które na długo zostają w pamięci czytelnika, ale stanowi dobrą lekturę czytaną dla przyjemności.

Na kolejne spotkanie członków Dyskusyjnego Klubu Książki zapraszamy 20 czerwca 2017 roku, kiedy będziemy dyskutować na temat powieści Guillaume Musso „Papierowa dziewczyna”.